ഓർമ്മകൾ

അയല്‍പ്പക്കത്തെ കുട്ട്യോള് ചോദിച്ചു =========================== “എന്താ അങ്കിള്‍ ഇപ്പോള്‍ ഒന്നും എഴുതാത്തേ...”? “പ്രത്യേകിച്ചൊന്നുമില്ല മക്കളേ..” "എന്നാലും എന്തോ ഉണ്ട് എന്ന് പ്രമീള ഓതി." എഴുതാന്‍ മനസ്സില്‍ പലതും ഉണ്ട്, പക്ഷെ ഒരു മൂഡില്ല, തന്നെയുമല്ല കഴിഞ്ഞ നാലഞ്ചുദിവസമായി തൊണ്ടവേദനയും, ജലദോഷവും, തമ്മലുമൊക്കെ.. പിന്നെ കണ്ണ് പണ്ടത്തെപ്പോലെ സ്റ്റ്രൈന്‍ ചെയ്യാന്‍ വയ്യാണ്ടായിരിക്കുണൂ.. അപ്പോള്‍ ബ് ളോഗെഴുത്ത് ഒരു പ്രശ്നം തന്നെ... നിളാതീരത്തെ എന്റെ ഗേള്‍ ഫ്രണ്ട് പറഞ്ഞു പേനയും കടലാസ്സും എടുക്കാന്‍... ഇനി തിരക്കുള്ളവര്‍ തല്‍ക്കാലം ഇതുവായിക്കട്ടെ.. http://jp-smriti.blogspot.in/2010/04/blog-post_16.html ഇന്ന് സ്വരാജ് റൌണ്ടില്‍ പോയി രണ്ട് മൂന്ന് വരയിട്ട പുസ്തകവും പേനയും മറ്റു ചില കോപ്പുകളും വാങ്ങി. മനസ്സില്‍ തോന്നുന്നതൊക്കെ കുറിച്ചുവെക്കാന്‍. എനിക്കാണെങ്കില്‍ പുസ്തകത്തില്‍ എഴുതി, പിന്നെ ടൈപ്പ് ചെയ്ത് ശീലമില്ല. എന്നാലും ഇനി പുസ്തകത്തില്‍ കുത്തിവരക്കാതെ വയ്യ.. കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളില്‍ ഒമാനിലുള്ള മസ്കത്തിലെ രണ്ട് പെണ്ണുങ്ങളോട് വാട്ട്സ് അപ്പില്‍ ലോഗ്യം പറഞ്ഞിരുന്നു. അവരില്‍ ഒരാള്‍ ചോദിച്ചു...”എന്താ മുഖപുസ്തകം വിട്ടോ..?”.... ഏയ് അങ്ങിനെ ഒന്നുമില്ല, ഒരു ചേഞ്ചെന്ന് ഞാന്‍ തട്ടിവിട്ടു. വാസ്തവത്തില്‍ ചേഞ്ചല്ല മേല്‍ പറഞ്ഞ സംഗതിയാണ് വിഷയം... പുസ്തകം എഴുതി നിറഞ്ഞാല്‍ വെളപ്പായയിലെ രമണി ചേച്ചിയോട് പറഞ്ഞ് ടൈപ്പ് ചെയ്ത് വാങ്ങിക്കണം.. ചേച്ചി എന്നെപ്പോലെ ടൈപ്പിങ്ങിന് ഫാസ്റ്റാണ്. ചേച്ചി ആള് സൂപ്പര്‍ ഫാസ്റ്റാണ്.. അപ്പോള്‍ എന്റെ കഥ വായിക്കുകയും ആകാം, ഒരു ഉപകാരം മറ്റൊരാള്‍ക്ക് ചെയ്തുകൊടുക്കലും ആകാം... അങ്ങിനെ നാളെ തൊട്ട് എഴുത്താരംഭിക്കുകയായി.. ഒരു പുസ്തകം എഴുതി നിറച്ച് കര്‍ക്കിടകം ഒന്നിന് ചേച്ചി വടക്കുന്നാഥക്ഷേത്രത്തില്‍ ആനയൂട്ട് കാണാന്‍ വരുമ്പോള്‍ കൊടുക്കണം.... മസ്കത്തിലെ പെണ്ണുകുട്ട്യോള്‍ക്ക് ഒരു കഥ പ്രോമീസ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.. ആദ്യം രമണിച്ചേച്ചിക്ക് ഫ്രീ ആയി വായിക്കാം, പിന്നെ ഇവറ്റകള്‍ക്കും, പിന്നെ എല്ലാര്‍ക്കും... സാധാരണ തിരുവാതിര ഞാറ്റുവേലക്ക് ഞാന്‍ “പാറൂട്ടിക്കഥകള്‍” എഴുതാറുണ്ട്. ഇക്കുറി എഴുതിയില്ല, അതിനാല്‍ ഒരുപാട് ഓര്‍ഡര്‍ ഉണ്ട്, അതൊക്കെ എഴുതിത്തീര്‍ക്കണം. ഇനി രമണി ചേച്ചിയെ കൂടാതെ മറ്റാര്‍ക്കെങ്കിലും എന്നെ ടൈപ്പിങ്ങിന് സഹായിക്കാമെങ്കില്‍ സ്വാഗതം... എന്റെ വീട്ടില്‍ വന്ന് ടൈപ്പ് ചെയ്ത് തന്നാലും മതി. എന്നാല്‍ നല്ല മീന്‍ കൂട്ടാനും ചോറും തരാം. ഞാന്‍ ആനയൂട്ട് പ്രമാണിച്ച് നാല് കേസ് ഫോസ്റ്റര്‍ വാങ്ങിവെച്ചിട്ടുണ്ട്. അത് സേവിക്കാനും തരാം.. പണ്ടൊക്കെ കുട്ടന്‍ മേനോന്‍ ഈ വഴിക്ക് വരാറുണ്ടായിരുന്നു, ഇപ്പോള്‍ അയാളെ കാണാനില്ല. കര്‍ക്കിടകം ഒന്നിന് ചിലപ്പോള്‍ ദുബായില്‍ നിന്ന് കുറുമാന്‍ വരുമായിരിക്കും.. അലമാരയിലെ ഫോസ്റ്റര്‍ ചേട്ടന്മാര്‍ക്ക് ഫ്രീസറില്‍ കയറാന്‍ തിരക്കായി. പതഞ്ഞ് നുരഞ്ഞ് പൊങ്ങി എല്ലാരേയും സ്വീകരിക്കാന്‍ അവര്‍ തയ്യാര്‍.. ഇവിടെ കേരളത്തില്‍ ഡ്രാഫ്റ്റ് ബീയര്‍ കിട്ടിത്തുടങ്ങിയില്ല, സാധാരണ അത് പബ്ബിലാണ് വിളമ്പാറ്. ഇവിടെ പബ്ബൂം ഇല്ലല്ലോ... ഡ്രാഫ്റ്റ് ബീയര്‍ നുരഞ്ഞുപൊങ്ങുന്നത് കാണുമ്പോള്‍ എന്റെ സിരകളില്‍ ചിലര്‍ വന്ന് നൃത്തം വെക്കുന്നപോലെ തോന്നും.. ഞാന്‍ ബേംഗളൂരും ബോംബെയിലും ഒക്കെ പോകുമ്പോള്‍ പബ്ബില്‍ പോകാറുണ്ട്.. ദുബായിലും മസ്കത്തിലും പണിയെടുക്കുമ്പോള്‍ പണി കഴിഞ്ഞാല്‍ ഉറക്കം വരുന്നത് വരെ അവിടെ ആയിരിക്കും. വീലാകുമ്പോള്‍ അവിടെ ഉറങ്ങാനും സ്ഥലം ഉണ്ട്. ഇനിയും വിശേഷങ്ങള്‍ ഒത്തിരി പറയാനുണ്ട്. അതെല്ലാം പിന്നീടാകാം.. ഫോട്ടോ കടപ്പാട് : ഗൂഗിള്

Black Coffee ☕

ഞാൻ കുറച്ച് കാലങ്ങളായി കാലത്ത് എണീറ്റ ഉടൻ ഗ്രീൻ ടീ ഉണ്ടാക്കി കഴിക്കുമായിരുന്നു. കഴിഞ്ഞ മാസം രണ്ട് ആഴ്ച മകളുടെ കൂടെ താമസിച്ചു എറണാകുളത്ത്. അവിടെ ഞാൻ ഉറക്കമെനീട്ട ഉടൻ മകൾ ഒരു വലിയ മഗ്ഗ് നിറയെ ബ്രൂ കോഫീ ഉണ്ടാക്കി തരുമായിരുന്നു. അതെനിക്ക് ഒരു പ്രത്യേക ഉന്മേഷം പകർന്ന് തന്നു. കുറച്ച് നാളുകൾക്ക് ശേഷം ഞാൻ തൃശൂരിലെ എൻ്റെ വീട്ടിൽ എത്തിയപ്പോൾ കാലത്ത് എണീറ്റ ഉടൻ ബ്രു ബ്ലേക്ക് കോഫി ഉണ്ടാക്കി കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി. അതെനിക്ക് ഒരു പ്രത്യേക ഉന്മേഷം പകർന്ന് തന്നു.. Cheers everyone..

പുതിയ പോസ്റ്റുകൾ

പുതിയ പോസ്റ്റുകൾ താമസിയാതെ വരുന്നു. ആരെങ്കിലും സഹായിക്കാൻ ഉണ്ടോ..? data processing ചെയ്യാൻ. എന്നെ വിളിക്കുക 0487 2425137.

ഉണ്ണിയപ്പം

 എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് ഇവിടെ നിന്ന്  900 മീറ്റര്‍ മാത്രം. ഞാന്‍ മിക്ക ദിവസവും വടക്കുന്നാഥനെ വണങ്ങാറുണ്ട്. ചിലപ്പോള്‍ തൃപ്പുകക്ക് ശേഷം വീട്ടിലേക്ക് തിരിക്കും. വല്ലപ്പോഴും കടുമ്പായസവും ഉണ്ണിയപ്പവും കിട്ടാറുണ്ട്.  

ഞാന്‍ ഒരു ദിവസം ഉണ്ണിയപ്പം ശീട്ടാക്കി ഒരു സഞ്ചി നിറയെ ഉണ്ണിയപ്പം കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് വരുന്ന ഒരാളോട്.... “ ഒരു ഉണ്ണിയപ്പം തരാമോ....?”

പട്ടുപാവാട ഉടുത്ത ഒരു കൊച്ചുമിടുക്കിയുടെ  കയ്യിലായിരുന്നു ഒരു സഞ്ചി നിറയെ ഉണ്ണിയപ്പം. ഉണ്ണിയപ്പം യഥേഷ്ടം നാലടി നടന്നാല്‍ തൃശ്ശൂര്‍ റൌണ്ടില്‍ നിന്ന് ലഭിക്കുമെങ്കിലും, അതൊന്നും ഭഗവാന് നിവേദിച്ചതാവില്ലല്ലോ.....

എനിക്കാണെങ്കില്‍ അകത്തേക്ക് പ്രത്യേകിച്ച് നാലമ്പലത്തിന്നുള്ളിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുവാന്‍ വയ്യായിരുന്നു. വാതരോഗത്താല്‍ കാല്പാദങ്ങള്‍ നന്നേ വേദനിക്കുന്ന അവസ്ഥയിലായിരുന്നു..

കുറച്ച് നേരം ഞാന്‍ വിളക്കുമരത്തിന്നടുത്ത് നിന്ന് ഭഗവാനെ നോക്കിക്കണ്ടു. ബലിക്കല്ല് കാരണം ഉള്ളിലേക്ക് നോട്ടമെത്തില്ല, എന്നാലും ഞാന്‍ ഭഗവാനെ കണ്ടു തൊഴുതു... പിന്നീട് ആല്‍ത്തറയില്‍ അല്പനേരം ഇരുന്ന് വിശ്രമിച്ചു, തുള്ളിച്ചാടി നില്‍ക്കുന്ന ആലിലയേയും നോക്കി. എന്തു സന്തോഷമാണ് ആ ആലികള്‍ക്ക്... അവരില്‍ ഒരാള്‍ എന്നെ കളിയാക്കി.....

“വന്നിരിക്കുന്നു ഒരു ഉണ്ണിയപ്പ കൊതിയന്‍......?!...”

എന്നെ കളിയാക്കിയ ആ ആലില എന്റെ മടിയില്‍ പതിച്ചു.. ഞാന്‍ ആ ആലില എന്റെ ഉള്ളം കയ്യില്‍ വെച്ചിട്ട്, അവളെ നോക്കി മന്ദഹസിച്ചു.....

ആലില എന്നെ ഉറ്റുനോക്കി.................  പെട്ടെന്ന് ചുറ്റുപാടുമുള്ള വെളിച്ചമെല്ലാം മങ്ങിയ പോലെ തോന്നി.. അമ്പലമുറ്റത്തെ എണ്ണവിളക്കിന്റെ ശോഭ മാത്രം..

ഞാന്‍ ആ ആലില കയ്യില്‍ തന്നെ വെച്ച് ഭഗവാനെ വീണ്ടും തൊഴാന്‍ വിളക്ക് മരത്തിന്നടിയിലേക്ക് പോകുമ്പോള്‍ പിന്നില്‍ നിന്നൊരു വിളി.....

“അപ്പൂപ്പാ..........................”

തിരിഞ്ഞുനോക്കിയപ്പോള്‍.... അതാ പാദസരമണിഞ്ഞ് കിലുകിലാ ശബ്ദത്തോടെ ആ പട്ടുപാവാടക്കാരി എന്റെ അടുത്തെത്തി.... തൃപ്പുകയും കഴിഞ്ഞ് ഭക്തരെല്ലാം പോയിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു... അമ്പലമുറ്റത്ത് ഒന്നോ രണ്ടോ കാവല്‍ക്കാര്‍ മാത്രം..

പച്ച പട്ടുപാവാട അണിഞ്ഞ ആ പാവാടക്കാരിയുടെ മുഖം നേരിയ എണ്ണവിളക്കിന്റെ ശോഭയില്‍ വെട്ടിത്തിളങ്ങുന്നപോലെ  തോന്നി..... അവള്‍ ചിരിച്ചുംകൊണ്ട് എന്റെ കയ്യിലിരുന്ന ആലിലയില്‍ രണ്ട് ഉണ്ണിയപ്പം വെച്ച് തന്നു.

എന്തോ പതിവില്ലാത്ത പോലെ അമ്പലപരിസരം കൂരാകൂരാ ഇരുട്ട്... സ്വധവേ കാഴ്ച കുറഞ്ഞ ഞാന്‍ ഇരുട്ടില്‍ തപ്പിത്തടഞ്ഞു... പട്ടുപാവാടയുടുത്ത മോള്‍ വടക്ക് കിഴക്ക് ദിശയിലേക്ക് നടന്ന് നടന്ന് മറഞ്ഞു.... ഒന്നും ചോദിക്കാ‍നായില്ല ഉണ്ണിയപ്പം കഴിക്കുന്നതിന്നിടയില്‍....

ഞാന്‍ പിന്നീട് പലപ്പോഴും ഒരു ആലിലയുമായി അമ്പല കവാടത്തില്‍ നിന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിലും എനിക്ക് ഉണ്ണിയപ്പം കിട്ടിയില്ല... എനിക്കുറപ്പുണ്ട്... ഇന്നല്ലെങ്കില്‍ നാളെ അല്ലെങ്കില്‍ അടുത്തൊരു ദിവ്സം................ വരും അപ്പൂപ്പന്റെ മകള്‍ പട്ടുപാവാടയുടുത്ത് കൈ നിറയെ ഉണ്ണിയപ്പവുമായി....................

സൂറ